Çalmış olduğu çanta, her gece farklı bir karabasanın merkezinde rol alarak rüyasına giriyordu. İlk gece, içinden kazada ölen sahibinin kesik başı türlü haşerat eşliğinde çıkıp Ahmet Bey'i uzun uzun azarlamıştı. Ertesi gece sokaktaki herkes çanta kafalıyda...Dudaklarım hareketsiz. Ya da ben yoktum. Tüm bunlar sizin düşünceleriniz. Odada yalnızsınız. Hayalinizdeki hastanın anlattıklarını dinlemektesiniz. O zaman bu cümleler sizin kafa sesiniz...Bir an önce Hande'nin içine girmek zorundaydı. Yok olmakta olan dünyada kaçacak başka delik kalmamıştı...Bir an için kendimi Ferrari'nin sahibi gibi hissettim. Odanın ortasında alev almış bir beşik bulmaktan daha tuhaf olansa, alevlerden dalga dalga yayılarak yüzüme vuran soğuk havaydı...Evrak çantası hiç vakit kaybetmeden açıldı ve içinden dökülen yüzlerce işaret parmağı asfalta saçıldı...Kapının devamında derin ve karanlık bir uçurm vardı...
Hakan Bıçakcı’yı nasıl biliriz? Ben Boş Zaman’la bilirim, bir de Ahmet Hamdi Tanpınar sevmesiyle. Tanpınar durumu yok hikâyelerinde, o başka bir şey.
Hakan Bıçakcı’nın hikâyeleri nasıl anlatılır? Formül bile var aslında.
Karakter + Garip Olay + Garip Son
Her hikâye için geçerli değil tabii, çoğunluğu böyle diyeyim.
Richard Burton Matheson’a, Ramsey Campbell’a birazcık aşina olanlar Hakan Bıçakcı’yı da pek severler. Onlarda olduğu kadar derin bir korkutuculuk mevcut değil, fakat başka şeyler var.
Hande’ye Tecavüz. Rüyalararası diye bir kelime uydursam bu öyküye cuk otururdu. On numara.
İlk öykü, adını unuttum. İki sayfalık, fakat ilk üçe alırım ben sanıyorum.
Üşenmeden kitabı alıp geldim.
Tesadüf Beklentisi. Arkadaşları tarafından gece vakti mezarlığa gönderilip bir mezara kazık çakması konusunda gazlanan çocuğun öyküsünü bilir miyiz? Çocuk kazığı saplar, o sırada piç bir arkadaş beyaz bir çarşaf giyerek çocuğun üstüne koşar. Çocuk kaçamaz, çünkü ceketinden tutulmaktadır. En sonunda korkudan geberir. Ceketini tutan da o heyecanla kendi ceketine de sapladığı kazıktır aslındaymış da bilmem neymiş. Onun gibi.
TV, Gizli Kamera güzel hikâyeler. Damdaki Adamla “Tarihi” Konuşma adlı, buram buram Ferit Edgü kokan hikâye de güzel.
Kitap Yorumları - (1 Yorum)
Hakan Bıçakcı’yı nasıl biliriz? Ben Boş Zaman’la bilirim, bir de Ahmet Hamdi Tanpınar sevmesiyle. Tanpınar durumu yok hikâyelerinde, o başka bir şey.
Hakan Bıçakcı’nın hikâyeleri nasıl anlatılır? Formül bile var aslında.
Karakter + Garip Olay + Garip Son
Her hikâye için geçerli değil tabii, çoğunluğu böyle diyeyim.
Richard Burton Matheson’a, Ramsey Campbell’a birazcık aşina olanlar Hakan Bıçakcı’yı da pek severler. Onlarda olduğu kadar derin bir korkutuculuk mevcut değil, fakat başka şeyler var.
Hande’ye Tecavüz. Rüyalararası diye bir kelime uydursam bu öyküye cuk otururdu. On numara.
İlk öykü, adını unuttum. İki sayfalık, fakat ilk üçe alırım ben sanıyorum.
Üşenmeden kitabı alıp geldim.
Tesadüf Beklentisi. Arkadaşları tarafından gece vakti mezarlığa gönderilip bir mezara kazık çakması konusunda gazlanan çocuğun öyküsünü bilir miyiz? Çocuk kazığı saplar, o sırada piç bir arkadaş beyaz bir çarşaf giyerek çocuğun üstüne koşar. Çocuk kaçamaz, çünkü ceketinden tutulmaktadır. En sonunda korkudan geberir. Ceketini tutan da o heyecanla kendi ceketine de sapladığı kazıktır aslındaymış da bilmem neymiş. Onun gibi.
TV, Gizli Kamera güzel hikâyeler. Damdaki Adamla “Tarihi” Konuşma adlı, buram buram Ferit Edgü kokan hikâye de güzel.