1921 yılında Kürt Talebe Hêvi Cemiyeti’ Kürt geçleri dilini unutmasın, dilini öğrensin diye “Hînkerê Zîmanê Kurdi” isimli kitabı yayınlar. Bilindiği gibi Kürt Talebe Hêvi Cemiyeti 1912 yılında İstanbul’da kurulmuştur. Dernek amaçlarını şu şekilde açıklamaktadır.Kürt öğrencilerini birbiriyle tanıştırarak ortaklaşa ve birlikte çalıştırmakKürt dili ve edebiyatını meydana çıkarmakKürdistan’da medreseler ve okullar açmak, camiler yapmakFakir Kürt çocuklarını okullarda okutmak, onlara hüner, sanat öğretmek, fakir olanlara yardım etmekÖzetle Kürtlerin refah ve mutluluğuna çalışmakCemiyet, I.Dünya savaşı başladıktan sonra kapanır ve tekrar 1919 yılında çalışmalarına başlar. Ancak kitabın giriş bölümündeki “ ‘Kürd Talebe Hêvî Cemiyeti’ dokuz senelik mesaisine bir de böyle bir eser ilave edebildiğinden kendisini bahtiyar adeder” ibaresinden cemiyetin sanki aralıksız yani hiç kapanmadan dokuz yıl çalıştığı da anlaşılabilir. “Hînkerê Zimanê Kurdi”, cemiyetin kendi adıyla yayınladığı ilk kitap olarak bilinir. Kitap, on beş ders şeklinde, on beş bölümden oluşmaktadır. Kitapta Kurmanci-Bâbâni ve Türkçe kullanılmıştır. Cemiyet kitabın yazılış nedenini ve çalışmasını şu şekilde anlatır.“Bu kitabı, Kürdçeyi bilmeyen genç arkadaşlarımıza bir lisan rehberi olmak üzere tekdim ediyoruz; bu eserde takib ettiğimiz gaye, ancak konuşmayı az çok öğretmek olduğundan, imla kuralları hususuna önem verilmemiştir. Bu günkü yazının lisanımızı ifadedeki eksikliğinin giderilmesi ve bazı dilbilgisi kurallarının tesbiti, geleceğe ve daha uzman kişilerin uhde-i marifetlerine kalmıştır. Bu eserde, yalnız, Kürdçeyi mümkün mertebe telaffuz edildiği gibi yazmağa dikkat edilmiştir. Bununla, lisanımızı mükemmelen yazıb okumak için seri bir harf düzenlemesinin zorunluluk derecesi bir defa daha şiddetle anlaşılmış olsa gerek.“Kürd Talebe Hêvî Cemiyeti” dokuz senelik mesaisine bir de böyle bir eser ilave edebildiğinden kendisini bahtiyar addeder.”Kürt Talebe Hêvî Cemiyeti
Kitap Yorumları - (1 Yorum)
Tarihini merak eden Kürtler için iyi ve orijinal bir kaynak. 1921’in koşullarında böyle bir yayının yapılmış olması dikkat çekici.