“annem havalanıp doğduğu topraktançan seslerinin ardı sıra sürüklendi ege’yeben alpler’in eteklerindegöle bakan bir manolya ağacı olarak kaldımbabam öldü babam öldü demedi kimse benden başkaannemdi tek babamı yitirenbiliyorum o gece gömüldü babam / annemin yüzüneayın pencereden döküldüğü masamdadurur fotoğrafı annemineli çenesinde yurdundan uzak gözleri uçurumbir bakışı alır düşlerimi götürür çocukluğumaistanbul anne kucağına dönüşür birdenbire.”Bir Şehrin Boynundayız…Ahmet Özer’den yeni şiirler
Kitap Yorumları - (0 Yorum)