“45 yıldır yürümüşlerdi yaşam yolunda; el ele, göz göze... İyi de, güzel de; hep baktılar gözlerinin içine. Güldüler… Ağladılar ... Ama hep birbirlerini gördüler! Yaşayamazlardı ; zarar görmemeliydi , o siyah gözleri. Çünkü; adam asılı kalmıştı o gözlerinde.Bozulsa da, istemezdi yenisini ve şimdi gelmişti işte tamir vakti. Bir eşinde olan o şahane gözlere alışmış, derinliklerine dalmış ; kısacası mesken tutmuştu gözlerin de yaşamı. İkisine ait olan o harikulade gözleri ; ne değiştirttiler ne de verdiler. Duaları kabul olmuş ve şimdiler de o gözlerde asılı ;yaşamı görmeye devam etmekteler…”
Kitap Yorumları - (0 Yorum)