Gözümün önünden bir sürü bakış geçti. En mavisinde takılıp kaldım. Benimkisi oydu herhalde. Henüz küçüktüm, öyle bakan birileri daha bulunur sanmıştım. Hesapta büyümüş halim küçüklüğüme kızdı. Her tarafı kaybolsa, defterimin yalnızca o sayfası kalsın istedim. Görünmeyen otobüs gidemezdi benimkine hayatın radarı tarafından asla görülemeyen, tarifesi belirsiz bir uçakta kendim için bir koltuk düşledim. Ufaklık, hayatın kontrol kulesinden doğru tuhaf bir laf edip beni yere indirdi sonra. "Öyle aşk kalmadı artık" dedi. "Belki de Sebebim geçen iki bin yılın ardından, yeryüzünde yaşayan son aşktır. O da ölünce biter hepsi." Ufaklığın hipotezi, metalik gri renkli milenyum geyiklerinden biri miydi, yoksa, hadisenin gerçekten alacakaranlık bir boyutu mu vardı, o an için bilemedim...
keşke daha çok yazsa, keşke mizah hep bu kalitede olsa. samimi ve duru anlatımıyla çok etkileyici hikayeler. satır aralarında sizi düşünmeye zorluyor : gerçekten yaşanmış mı ? seviyorum seni atilla atalay…
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Betimleri , anlatımı güzel çocukların severek okuduğu bir kitap oldu .
6 hikayeden oluşuyor. Anlatış tarzı güzel. Özellikle son hikaye olan Hayaller Kahyası güzel bir hayal ürünü, okuması eğlenceli…
keşke daha çok yazsa, keşke mizah hep bu kalitede olsa. samimi ve duru anlatımıyla çok etkileyici hikayeler. satır aralarında sizi düşünmeye zorluyor : gerçekten yaşanmış mı ? seviyorum seni atilla atalay…
Ben kahkaha ata ata okurum zannediyordum. Son hikayede özellikle, İçim burkuldu. Kara mizah gibi. Diğer kitapları daha çok sevmiştim bilhassa ebekulak
Kaliteli mizahın sembol ismi Atilla Atalay’ ın okurken kendisine ve tarzına hayran kalacağınız bir kitap…