Özgün E. Bulut içselleştirdiği, içine taşıdığı dertleri sokağa taşıyor. Hayatın içinden koparılmış sesleri hayata katıyor. Derin bir şiire çalışıyor aynı zamanda. Yıkılan sokakların, yağmalanan kentlerin, kayıpların, daha çok annelerin çığlığını dert ediniyor. Şiirlerinde hep vicdan diyen bir şair Özgün E. Bulut. Kuşların Kanadına Sarıldım hayatı özümsemiş bir şairin, toplumcu şiirde ısrar eden bir direnişçinin dünyaya vicdanı taşımasından başka bir şey değildir. Kayıtsızlığın ruhuna bir isyandır ve güzel günlerin cesaretle, sesle daha da güzelleşeceğine inanan bir şairin serzenişleridir buradaki şiirler.ben ne zaman annemi özlediysem, kuşların kanadına sarıldımsesini gizleyen sabırdan bir saç örüğüydü annem araba mezarlığına dönmüş ruhunuza isyandısiz şimdi bu vebalden nasıl kurtulacaksınızkaybettiğiniz o canların ağıtları ardınızdaykengecenin koynuna süt taşırdı annem, kucağında yamalı kotumla uyuyan bütün kediler uyanır, köpekleri toplar, bir şarkıya koşarlardıben şimdi üstüne kar yağan annemin kayıp olan imgesiyimüşüyen toprağın sarındığı bir dem sıcaklığım
Kitap Yorumları - (0 Yorum)