Edebiyat tarihçileri Corneille ile Racine’i karşılaştırırken şöyle bir görüş ileri sürerler: Corneille, kişileri olmaları, davranmaları gerektiği biçimde göstermeye çalışır. Racine ise kişileri, insana özgü duyuş ve davranışlarıyla, oldukları gibi göstermeyi yeğler. Trajedi yazanlar, hep tarihin derinliklerinde yaşanmış veya yaşandığı söylenegelen olayları kendine konu edinirken, Racine belki de ilk kez, sıcaklığını korumakta olan bir olayı, üzerinde dumanı tüterken kaleme almıştır. Bâyezid trajedisi, hem konusu hem de bu özelliği ile bir ilk olarak bile görülebilir. Ülkemizin yetkin müzikologlarından, büyük bestekâr ve söz yazarı, müzik nazariyatçısı Prof. Yalçın Tura’nın bu özgün çevirisi, tarihimizin pek bilinmeyen bir olayına ışık tutarken, edebiyatseverleri ve tiyatro tutkunlarını bir şemsiye altında topluyor...
Marcel Proust’un Kayıp Zamanın İzinde serisinin ikinci kitabında rastladığım Racine’nin Topkapı Sarayında geçen beş perdelik tiyatro oyununun şiirsel dili, hepimizin sıkıldığı bu günlerde benim için farklı bir okuma oldu.
Kitap Yorumları - (1 Yorum)
Marcel Proust’un Kayıp Zamanın İzinde serisinin ikinci kitabında rastladığım Racine’nin Topkapı Sarayında geçen beş perdelik tiyatro oyununun şiirsel dili, hepimizin sıkıldığı bu günlerde benim için farklı bir okuma oldu.