paslı deniz var gibi göstermedim olmayanıbakışlarınızın pasıyla yıkadım yüzümübinlerce pıtrak yapıştırdım dilsizliğimeruhumda dile geldi susan bakışlarınız benim içinizde yaşadığımayalnız sözcüklerim tanıklık edecek sokakların gölgesine gömdüğüm yalnızlığımharflerin öğütmediği adımı şiirlerimle parlat öyle bir yere vardım ki kendimdenesneler insanlara dönüştü gözlerimin önündegülüşüm bakışlarınızda esen rüzgâraşınmış denizlere koşan ırmaktır ey doğduğum topraklarormanlar utandı köklerimin çıplaklığındanben ne yüzmeyi bilirim ne unutmayı sevdiklerimitaş kesilmiş ruhumun paslı denizi bile yosun kokar
Kitap Yorumları - (0 Yorum)