Kalbin muhteşemden geçmesini dile düşürmek, düşünerek bunu yapmak, yaşananın ruhuna uymaz. Yaşananın yaşandığıyla kalması, kalbe düşenin orada öylece bırakılması daha uygun görünür. Düşünerek yazmaya koyulmadım ben de, kendimi yazarken buldum. Olanı yazabildim mi, emin değilim. Şüphesiz yaşarken çok daha mutmaindim; kalbime doğanı metne eksiksiz taşıdığımı söyleyemem. Olan anda olup biter; kalp ise, halden hale girer. Olanı tekrarlamak imkânsız olduğundan, ona işaret olsun diye yazmak istedim. Dönüp okuduğumda, kalbimde olanı hatırlamak için...Kadıköylü Hölderlin, bu arzu ve gayretin neticesi oldu. Dışa dönük bir konuşma değil, içe doğru bir seslenme olarak belirdi. Etrafta olup bitenin kalbime düşürdüğü bir anlık ışımanın gösterip yazdırdığı... Kalbimde olanın aşka göndermesi, aşka getirmesi… Firar ve özgürleşmenin dil bulması…
Kitap Yorumları - (0 Yorum)