Kâğıtçının aşkı;O gözlerin siyahında öyle bir noktada öylesine parlak bir ışık noktacığı vardı ki, dünya gibi birkaç gök cisminin gecesini sabaha çevirmeye yeterdi. Mutluluğu:Beyaz soğukta, tavşankanı rengindeki sıcak çayımdan bir yudum aldım. Az önce doğan güneşi içmiş gibi ısındım. Bize ucuz mutluluklar da yetiyor. Pahalısını aratmıyor üstelik.Ümidi: Eksi onlarda dolaşan soğukta ümitlerim yeşermişti benim. Şunu öğrenmiştim; ümitlerin yeşermesi için güneşe ve suya ihtiyaç yoktur.Derdi; Derin bir “ahhh” çekti. Birkaç harften oluşan ah’ın içine bu kadar büyük derdi nereden bulup sığdırmıştı?İsyanı;Ne çok kâğıt topluyoruz ama ne kadar az kazanıyoruz?Merhameti;Sen gülümsemezsen bizim gülücüklerimiz asla doğamayacak. Çünkü senin gülücüklerin bizimkilerin annesi. Gözyaşlarıma inanmıyor musun?
Kitap Yorumları - (0 Yorum)