Küçük ve dürüst bir ruh yıldızlara dokunmaktan başka ne isteyebilir ki? “Zamanın hissedilmeyen akışı içinde insanları saran geçici huzuru arzuluyordum. Varacağım yerde fark edecektim akışın ne denli hızlı olduğunu. Ve akışta ne denli kaybolduğumu… O zaman bunun hesabını kim verecekti? Akışı durduramayan ben mi yoksa beni bu dünyaya gönderip yolumu kaybetmeme müsaade eden Tanrı mı? Üstelik o yolu bulabilmem için tek bir ipucu bile vermezken… Suçlu kimdi? Ya da ortada bir suçlu var mıydı? Bilmiyordum.”