Anayasal devletin temel karakteristik özelliklerinden bîri de, insanlarııı değil, aksine hukukun üstünlüğünün hâkim olmasıdır. HUKUK devleti, iki idamı sübjektif ve keyfi işlemlerine karşı objektif hukukun zaferini ifade eder. Anayasa yapmak, siyasi iktidarı hukuk çerçevesine almak, yönetenleri hukukla bağlamak demektir. Bir başka deyimle, anayasal devlet, devletin hukukla bağlı bîr devlet olarak, yani “hukuk devleti ‘ olarak kurulması gereğini ifade eder. Anayasaların amacı, keyfi yönetim yerine, kurallara nağlı, nukııki ve kurumsal mekanizmalar yoluyla sınırlanmış bir yönetimi geçirmektir. Ancak anayasalar îlke olarak doğrudan uygulanabilir nitelikte kurallar İçermez. Uy ^ulanabilin elerine yönelik olarak s om atlastır ılın ala r ı gerekir. Bu da anayasanın yorumlanmasını gerektirir, işte bu noktada anayasal devlet düşüncesinin en zayıf yönü kendisini göstermektedir. Zîra anayasal uir devletle, anayasayı bağlayıcı şekilde yorumlama yetkisine sanip urbanın her şeye lıükınedeıı Dİr konuma gelmesi mümkündür. Bu nedenle anayasanın yorumlanması sorunu, lıakn olarak anayasa biliminin en önemli ve en başta gelen sorunu olarak gösterilmektedir.