Ben, yıldızları yokluyordum geceler boyu…
Yıldızları kokluyordum, olmadığıım geceler !…
İçim, sızlıyordu, çünkü ”içim” sızlıyordu her yaramdan dışıma…
Her yaram yaaar kokuyordu!..
Bir yıldız dudağıydı aradığım; soluksuz
gecelerimde… Hangisiydin, bilmeden…
Bilmeden, ışıktan bakışların hangisi olduğunu!…
Yıldızları kokluyordum gelmediğin geceler…
Ve ben ümit içiyordum ışık dökülen kurnalardan,
turnalar haber uçuruyorken aydınlık kıtalara,
ben uyuyordum…
Umuyordum ki;
hiç bitmeyecek kadar çok yarınımız var…