Ben Rüzgar'a, Rüzgar da bana bakıyor. Ne yapacağımı şaşırdım. O da şaşırmış olmalıydı ki kıpırdamadan bana bakıyordu. Bir adım attım ona doğru, o bir adım attı bana doğru. Yelelerini okşadım. O da benim yanağımı yaladı. Gıdıklandım, gülümsedim. Bana öyle geldi ki, Rüzgar da gülümsedi. Bie şey söyleyemiyorum. Ne söyleyeceğim. "Rüzgar", dedim adını söyledim. "Efendim", dedi bana. Çok şaşırdım. Rüzgar konuşuyordu. Acaba başka şeyler de söyleyebiliyor muydu?
Kitap Yorumları - (0 Yorum)