Başlangıçta deniz vardı. Her şey karanlıktaydı.Ne güneş vardı, ne ay; ne insan, ne hayvan, ne de bitki...Deniz her yerdeydi ve her şeydi.Deniz Ana’ydı.Ana kadın değildi; varlık da değildi, yokluk da.Gelecek olanın ruhuydu o; fikir ve bellekti.Kolombiyalı romancı Tomás González, şehrin boğucu keşmekeşinden ve insan ilişkilerinin sahteliğinden bunalıp Karayip kıyısında, medeniyetten uzak sakin bir koyda, yeni bir hayat kurmaya karar veren Elena ve J.’nin dramatik (aynı zamanda gerçek) hikâyesi üzerinden ölümsüz bir sorunun peşine düşüyor: insan, kendi kaderine hükmedebilir mi?
Kitap fuarında dolaşırken gördüm kitabı. Öncelikle kapağına sonra da fikrine vuruldum. Kitapta bir çiftimiz var Bay J ve eşi Elena. Çiftimiz şehrin kalabalığından ve keşmekeşinden sıkılıp sahilde bir ilçede bir çiftlik satın alıyor ve orada yaşamaya başlıyor. Ne klişe ama! Kitabın verdiği mesaj ise, herkesin hayal ettiği şey her zaman hayal ettiği gibi olmayıp evdeki hesabımız çarşıya uymuyor. Başta tatil modunda başlayan sahil hayatı sonradan sonraya mevsim değişiklikleri, geçim derdi, çiftliğin, hayvanların, ağaçların bin bir düzeni derken çileye dönüşüyor ve sonuçta da biri ülkenin öbür ucuna savrulurken diğeri canından oluyor. Spoiler vermiyorum neticede hiçbiriniz okumayacaktır. Ama bence okuyun. Sahile taşınma hayalinizden vazgeçmeden “hakikaten kışın naparım ki acaba” diye düşündürdü bana. Belki okuyanlara da düşündürür. Bi deneyin.
Kitap Yorumları - (2 Yorum)
Dili güzel olsa da, hikaye monoton. Çok canlı ve heyecanlı bir kitap değil, fazla kitap okumayan insanların sevebileceğini düşünmüyorum.
Kitap fuarında dolaşırken gördüm kitabı. Öncelikle kapağına sonra da fikrine vuruldum. Kitapta bir çiftimiz var Bay J ve eşi Elena. Çiftimiz şehrin kalabalığından ve keşmekeşinden sıkılıp sahilde bir ilçede bir çiftlik satın alıyor ve orada yaşamaya başlıyor. Ne klişe ama! Kitabın verdiği mesaj ise, herkesin hayal ettiği şey her zaman hayal ettiği gibi olmayıp evdeki hesabımız çarşıya uymuyor. Başta tatil modunda başlayan sahil hayatı sonradan sonraya mevsim değişiklikleri, geçim derdi, çiftliğin, hayvanların, ağaçların bin bir düzeni derken çileye dönüşüyor ve sonuçta da biri ülkenin öbür ucuna savrulurken diğeri canından oluyor. Spoiler vermiyorum neticede hiçbiriniz okumayacaktır. Ama bence okuyun. Sahile taşınma hayalinizden vazgeçmeden “hakikaten kışın naparım ki acaba” diye düşündürdü bana. Belki okuyanlara da düşündürür. Bi deneyin.