Giden belki bir memeydi, ama gelen, hayatın bütün çıplaklığıydı. Temizlenmiş, sorgulanmış, daha çok farkına varılmış bir hayattı önümdeki. O mememin gidişinden sonra hayata daha anlamlı gözlerle bakmaya başlamıştım. Kendini kısa bir dönem yarım hisseden, ağlayan o kadın, ameliyat masasında kaybettiği uzvunu hayatla onarıyordu. Bir anlamda yeniden doğmuştum. Şimdi orta yaşımı çoktan geçmiş olabilirim, ama anlaşılan o ki; asıl şimdi yaşamam, bir şeyler yapmam gerekiyor. Hayatı keşfetmek zorundayım. Sevgili giden memem, getirdiklerin için gerçekten sana müteşekkirim.