“Yüreği parçalarcasına çıkıpGökyüzüne kanatlanan bir güvercindir şiirOradan binlerce kuş olurVe binlerce insanın yüreğine konarSonra mı?Sonra, yine uçarMavi gibidirKimseyi tanımaz, özgürdürŞairin içindekiHep aynı yaşta kalabilen bir çocuktur…”