Kategori: Edebiyat Yazar: Karin Karakaşlı Yayınevi: Doğan Kitap
Can Kırıkları
- Yayın Tarihi: 30.05.2013
- ISBN: 9789759914912
- Dil: TÜRKÇE
- Sayfa Sayısı: 92
- Cilt Tipi: Karton Kapak
- Kağıt Cinsi: Kitap Kağıdı
- Boyut: 13.5 x 19.5 cm
Tanıtım Bülteni
| Satıcı | Kitap Adı | Bağlantı |
|---|---|---|
| Trendyol | Can Kırıkları | Satın Al |
| Kitapyurdu | Can Kırıkları | Satın Al |
| D&R | Can Kırıkları | Satın Al |
| Idefix | Can Kırıkları | Satın Al |
| BKM Kitap | Can Kırıkları | Satın Al |
| Hepsiburada | Can Kırıkları | Satın Al |
| Nadir Kitap | Can Kırıkları | Satın Al |
| N11 | Can Kırıkları | Satın Al |
| Amazon Türkiye | Can Kırıkları | Satın Al |
TÜRKİYE'DE BİR İLK: TAMAMEN YASAL ÜCRETSİZ PDF KİTAP ARŞİVİ
%100 Yasal • Hızlı Erişim • Telifsiz Eserler
Türkiye’nin tamamen yasal ve ücretsiz e-kitap kütüphanesi; roman, deneme, kişisel gelişim gibi pek çok kategorideki eseri tek çatı altında sunar. Kitapları doğrudan tarayıcınızda çevrimiçi okuyabilir veya tek tıkla PDF formatında indirerek çevrimdışı keyfini çıkarabilirsiniz. "Popüler", "En Çok İndirilenler" ve "Yeni Eklenenler" sekmeleri ile zengin kategori-yazar listeleri, aradığınız başlığa saniyeler içinde ulaşmanızı kolaylaştırır. Opsiyonel kayıt/giriş sistemi ise okuma geçmişinizi saklar ve favori eserlerinize hızlı erişim sunar.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
ÇITIR KIVAMINDA BİR KİTAP…
Kısacık öykülerden hoşlanıyorsanız tadına doyamayacaksınız. Ermenilerin hayat hikayesine de yer veren yazar, oldukça güzel bir kitap yazmış.
Karakaşlı’nın her bir cümlesini nakış işlercesine kaleme aldığı kısa ve dokunaklı öykülerden oluşuyor. Henüz okumadıysanız tavsiye ederim
Kitap kısa öykülerden oluşuyor. Fakat kısa öykülerin icerikleri özellikle kendisi gibi ermenilerin yaşadıkları ile ilgili. Tek taraflı baktığını düşünüyorum deprem ve çoğunluğu dikkat etmediğimiz seyler ve kişilerle ilgili. sadece dili akıcı anlatmak istedikleri, aşılamak istedikleri maalesef..kitaptan once yazarı araştırmak cok daha mantıklı bir tercih olacaktır.
İnsanlar yine yığınlar halinde yürüyordu. Kalamadıkları topraklardan ağır adımlarla belirsiz bir geleceğe doğru gidiyorlardı. Göğe de yere de baktıkları yoktu. Gözlerinin içi boşalmıştı. Arina en çok o aşina olduğu boş bakışlardan acı duyardı, inanacak bir şeyleri kalmamasından insanlığın. Utançla bulutların arasına gizlendi.Arina’nın keskin ışık oyunları Toprak Tanrıçası Kibele’yi uykusundan uyandırmaya yetti…Tanrıların Anası ve Toprak Ana derlerdi ya kendisine, bunca çocuğun acısıyla yüreği burulur, gözüne uykunun damlası bile girmezdi.Derken onları gördü, bağrından belli bir feryat yükseldi. “Çocuklarım” dedi “çocuklarım gidiyor” Kafile onun çığlıklarını duymadı bile…