Kitap çok güzel masalsı bir hava içinde başlıyor. Bedriye’li yerlerde sıcacık bir anlatım var. Kitap kahramanları büyüdükçe ve yeni nesil oluştukça kitap biraz sıkıcılaşıyor. Apar topar koşturmaca içinde anlatılıyor hayatlar. Arada bir belirli bir zaman dilimindeki bir olay fazla ayrıntısıyla anlatılıp geçiliyor ve biraz alakasız kalıyor.. Dönemin siyasi olaylarına değinilmeye çalışılmışsa da bence yetersiz. Kişilerin yaşları, tarihler, birtakım olaylar birbirinden kopuk kalıyor. Sonra sonlarına doğru son 15 – 20 sayfa tekrar anlatım olarak güzelleşiyor ve oldukça duygulu bir şekilde son buluyor. Sayın Ayşenur Yazıcı’nın 3 kitabını okudum: Son 13 Gün, Dön Muazzez ve Çocuk Gelin. İçlerinde en beğendiğim Dön Muazzez oldu. 2. olarak çocuk gelin ve sonuncusu Son 13 Gün diyebilirim.