Bazen esen bir rüzgâr, duyulan bir koku ya da bir melodi kişiyi çocukluğundaki bir ana götürebiliyorsa eğer, bütün bunlar çocukluk tecrübelerinin insanın duygu boyutundaki önemine işaret eder. Duygular asla yok olmaz; konuşmamak, hatırlamamak, düşünmemek yok etmez duyguları. Öyleyse, çocuğun beden ve beyin gelişimi kadar duygusal gelişimi de dikkate alınmalı. Çocukları geleceğimiz olarak görmek yerine bizim onların geçmişi olduğumuzu fark etmeliyiz. Onlar küçük yetişkinler değil, kendilerine has düşünce tarzı ve dünyayı algılama biçimi olan “çocuk insanlar”dır.Elinizdeki kitap, bir cümle ile ifade etmek gerekirse, insanın çocukluk haline duyulan saygının bir dışavurumudur.
Yazarı tesadüf eseri bir programda tanıyıp yazarın kitabını aldım. Kendime dersler çıkararak okudum fakat son bölümlerin -meli, -malı şeklinde bitmesi pek hoşuma gitmese de ilk bölümlerin kazancını kendime kâr sayıyorum.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Yazarı tesadüf eseri bir programda tanıyıp yazarın kitabını aldım. Kendime dersler çıkararak okudum fakat son bölümlerin -meli, -malı şeklinde bitmesi pek hoşuma gitmese de ilk bölümlerin kazancını kendime kâr sayıyorum.
“Asıl mesele çocuk büyütmek değil, insan yetiştirmektir”
Her ebeveynin okuması gereken güzel bir kitap.
Çocuğu herşeyden önce sevmemiz gerektiğini anlatan kitap
Severek okudum. Yalın ve öz bir kitap
t
Çocuğu, gelişimini ve onu olduğu gibi kabul etmeyi, koşulsuz sevmeyi önemseyen herkesin okuması bir kitap…