Demirtaş Ceyhun… Umudu hiç mi hiç eksilmeyen ünlenmiş bir öykücü, araştırmacı, romancı, denemeci… Ama gene de Jacques Seguela’nın kitap kıskançlığı içinde(!) içinde: ‘Babama Yazar Olduğumu Söylemeyin, O Beni Hala Mimar Sanıyor’ diyor. Mimar olduğu da doğru. Çünkü, Demirtaş Ceyhun mimarlıktan yazarlığa geçen bir edebiyat adamı. Bilinmez, belki de bu nedenle anlatımında, anlattığının yapısına hep iyi bir mimari kattığı gözlemleniyor. Anlattıklarının doğrudan mimarisine, yapısına, okurun beyninde bıraktığı çizgi, renk demetinin denkliğine bağlı bir özellik bu. Ve bıyık altından gülümseyerek okuruna sürekli umut aşılıyor. Umutsuz umudu her dem çiçek açıyor Demirtaş Ceyhun’un. Çünkü gerçek bir edebiyatçı o. Bu Kitapta ‘gerçek bir edebiyatçı’nın umuda yolculuğu var.