kütü bir kitap. hulusi kentmen’ e ait anılar var. hulusi kentmen ile alakası olmayan anılar var. hulusi kentmen in hiç tanımadığı insanlarla ilgili onun ağzından söylenmiş gibi uydurulmuş beğeniler var.

Türk sinemasının ölümsüz yıldızını birde torunundan dinliyoruz: Uzun yıllar aynı evde yaşadık. Çok tontondu ama ben ona ‘siz’ diye hitap ederdim. Babam da öyle… Aslında ona kimse ‘sen’ diyemezdi, herkes saygı gösterirdi. Sabahları seti olsun olmasın mutlaka tıraşını olur, parfümünü sıkardı. Her şeyin göze hitap edenini severdi. Asker olmanın verdiği disiplin de var tabii… Hiç boş durmazdı, hep çok çalışırdı. Sette çalışan işçileri gözlemlermiş; kim yemek yedi, kim parasını aldı, kim mutlu, kim mutsuz diye. Onu anlatan herkes “Sette bir ağırlığı vardı, oyuncuların babasıydı, onun olduğu yerde hır gür çıkamazdı” diyor.