"Neyin bittiğini bilmeden, bitti diyoruz; neyin başladığını bilmeden başladı diyoruz. Her şeye hâkim olan insan, kendine hâkim değil. Kendi yarattığı boşlukta bir kayıp insan...İnsanlık ve dünya ürünü bu kayıpların... Herkes uyanık olmak zorunda, uyku yok. Çünkü kendinden başlayarak, herkes güvensizlik içinde. Sırtımızı dayayıp uyuduğumuz insan bizi tedirgin ediyor. Ağzımız ‘acaba’larla dolu, belki’lertek yardımcımız. Birinden aldığımız bir şeyi, bir başkasına çok ucuza satabiliyoruz."Duygular, düşünceler mevcut piyasa içinde sürekli müşteri arıyor. Her şeyimiz satılık. Oysa ki sen gece boyunca bir rüyadan bir rüyaya geçip duruyorsun. Sabah uyandığın zaman sırtın sırılsıklam. Anlamsız bir düzensizlik baktığın her şeye hâkim, ruhun artık bildiklerinin kadavrası. Kafa yok, ağız var ve ağzın emrindeki cinsel organlarla bedenin sanayileştiği koca bir yüzyıl var önümüzde. Yaşa. ..."Baudelaire gibi seslenmek istiyorsun, ama nafile: ‘Geç kaldın, yıllanmış korkak, ölüm..."
“Ben, babamın yuvarladığı çığın altında kaldım”1980 sonrası türk şiirinde ölüm ekolu yaratan şair, yaratacağı bu ekolun farkında bile değildi. etkilendiği alman asıllı şair sylvia plath’in yolundan gitmeyi tercih etmiş, hayatın neresinden dönülse kârdır diyerek yaşama gözlerini kapamıştır. kendisinden sonra birçok şairi etkileyen marmara, küçük iskender tarafından ‘güzel marmara’ şeklinde tanımlanır. daktiloya çekilmiş şiirleri ile ölmeyi adeta meşrulaştıran yazar, varoluşsal bunalımlarını ve paradokslarını şiirlerinde çıplak bir şekilde işlemiştir.
Konusu yönüyle dikkatimi çeken bu eseri merakla alıp okumuştum. Ama kitabın neredeyse Kürt sanatçılarla sınırlı gibi olması zarfla mazrufu uyumsuz kılmış. Yine de intihar ve ölüm konusuyla ilgilenenlere tavsiye ederim.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Kitabın isminde yer alan üç kavrama da ilgi duymamdan mütevellit edindiğim bu kitap beklentimin çok çok üzerinde çıktı. Harika! Okumalısınız.
Beklentimin üzerinde bir derleme…
Müslüm Yücel’in şair kimliğinin yanında çok iyi bir araştırmacı olduğunun somut delili.
“Ben, babamın yuvarladığı çığın altında kaldım”1980 sonrası türk şiirinde ölüm ekolu yaratan şair, yaratacağı bu ekolun farkında bile değildi. etkilendiği alman asıllı şair sylvia plath’in yolundan gitmeyi tercih etmiş, hayatın neresinden dönülse kârdır diyerek yaşama gözlerini kapamıştır. kendisinden sonra birçok şairi etkileyen marmara, küçük iskender tarafından ‘güzel marmara’ şeklinde tanımlanır. daktiloya çekilmiş şiirleri ile ölmeyi adeta meşrulaştıran yazar, varoluşsal bunalımlarını ve paradokslarını şiirlerinde çıplak bir şekilde işlemiştir.
Konusu yönüyle dikkatimi çeken bu eseri merakla alıp okumuştum. Ama kitabın neredeyse Kürt sanatçılarla sınırlı gibi olması zarfla mazrufu uyumsuz kılmış. Yine de intihar ve ölüm konusuyla ilgilenenlere tavsiye ederim.