“İnsan ancak eğitimle insan olur” diyen filozof okullarda geçirdiğimiz on beş yıllık öğrenimden söz etmiyor. Eğitim beşikten mezara ömür boyu süren bir öğrenme süreci… Kimlerden, nerelerde, neler öğrenmedik ki!… Onları öyle mi öğrenmemiz gerekirdi, ya da başka bir türlü mü? Kim bilebilir? Bilse de ne olacak? Eğitim, bütün yönleriyle, hiçbir zaman tam bir denetim altına alınamaz. Ama bazı yönleriyle alınabilir. Özellikle insanların edinip öğrenebildikleri her türlü bilgi ve beceri’nin, yani “kültür”ün çok küçük bir bölümünü denetim altına alınıp Türkiye’yi çağdaşlaşma yolundan geri çevirmek amacıyla kullanıldığını, şu son yıllarda içinde yaşayarak gördük. Aydınlarımızın, aile çevresinden okullara, çocuk oyunlarından sanatlara, kitle iletişim araçlarından döner bıçaklı maçlara, bütün yaşamı kapsayan eğitim konusu üstünde sürekli düşünmeleri, bu işi önemi anlaşılıp çözümlenmiş bir sorun olarak görmemeleri gerekir.