Bir çok aile kendi uzantıları olarak gördüğü gençlere, kendi özlemlerini, beklentilerini, kaygılarını coşkularını ve karmaşalarını yansıtırlar. Böylece ya onları tamamen kendileri gibi yaparlar ya da büyük tepkilerle karşılaşırlar. Bilinçli olarak gençlerin büyümesini, gelişmesini, bağımsızlığını kazanmasını, sorumluluk yüklenmesini, mutlu olmasını isteyen bir çok aileler, gencin kendilerinden, uzaklaşıp koptuğunu gördükçe bilinç dışı olarak onların bir çok davranışlarına karşı çıkıp, aralarındaki sıkı bağların sürmesine çalışırlar.