“Günümüzde uzmanlar ve siyasetçiler faşizmi, yalnızca popülizmi değil, otoriter rejimleri, uluslararası terörizmi veya devletlerin sergilediği baskıcı tutumları, hatta muhalefetin gerçekleştirdiği sokak eylemlerini de gevşekçe tanımlamak için kullanıyor. Bu gevşeklik tarihsel olarak sorunludur, faşizm kavramının bu gibi dikkatsiz kullanımları popülizmi şeytanlaştırır fakat onu var eden tarihsel sebepleri açıklayamaz. Faşizm ve popülizmin bir torbaya konulması, genellikle statükonun popülist seçeneklerin yegâne alternatifi olarak sunulmasına sebep olur.” Popülizm şu sıra her kapının kilidini açan bir kavram muamelesi görüyor. Bambaşka ülkelerdeki hareketlere, liderlere, siyasetlere popülizm ve popülist etiketi konduruluyor. Bu adlandırmalardan da hareketle, bir fenomen olarak popülizmin ulus-ötesi bir karakter taşıdığına şüphe olmasa da onun ne olduğuna dair tartışmalar kısa vadede hız kesecek gibi görünmüyor. Federico Finchelstein, Faşizmden Popülizme adlı bu kitabında, popülizmin ulus-ötesi karakterini tanıyarak, onu iki savaş arası dönemde, İkinci Dünya Savaşı sonrasında ve Soğuk Savaş atmosferi içerisinde kavrıyor. Böylelikle popülizmi faşizme eşitleyen görüşleri bertaraf ederken, faşizm mirasından devraldıklarını göstererek, onu post-faşist bir bağlam içerisinde kavramamıza imkân tanıyor. Bu karşılaştırmalı-tarihsel okuma, savaş sonrası zuhur eden modern popülizmi kavramaya ve kavramların kullanımlarının önemini yeniden hatırlamaya bir davet niteliği taşıyor.
Faşizm ve popülizmi tarihsel süreç içinde ele alması bakımından başarılı bir kitap. Yazarın tezi popülizmin post-faşist bir ideoloji olarak Latin Amerika’da II. Dünya Savaşı sonrasında ortaya çıktığı ve faşizmin anti-liberal mirası üzerinde yükseldiğidir. Bu görüşünü çeşitli verilerle destekliyor ve kendi içinde tutarlı bir tez öne sürüyor. popülizm üzerine okuma yapmak isteyen herkesin başvurması gereken bir eser.
Kitap.faşizm ve popülizm üzerine gerçekleştirilen,uzun yıllar tecrübe ve araştırmanın bir sentezi ile meydana gelmiş…Kitabın içeriği çok iyi. ‘İçinde olduğumuz yüzyıla karakterini veren dinamiklerin kriz, yabancı düşmanlığı ve popülizmdir’ diye açıklıyor yazar ve popülizmi, faşizmin yenilgisinin bir sonucu olarak faşist mirası demokratik kurguya göre yeniden düzenlendiği tespiti yapmış. yani günümüzde postmodern faşizim = popülizm. Popülistlerin her daim halk adına konuştuğunu ve bunu demokrasi adına yaptığını söyler ama aslında ‘popülist liderin arzusuna göre yapılır’ ifadesi çok isabetli bir tespit bana göre. Tüm popülistler halkı istibdattan ve diktatörlükten koruduklarını savunur ama bu düşman için bir metafordur. Popülizm otoriter bir demokrasi biçimidir.” Kısaca kitabı konu ile ilgilenenlere tavsiye ederim.
GÜncel sizyasi tartışmaların merkezindeki iki kavramı tarihsel bağlamda ele alarak meselyi aydınlatıcı bir şekilde anlatmış. çevirenin de emeğine eline sağlık. son derece başarılı bir akademik kaynak olmuş, akademik kaygılar olmaksızın da okunabilecek son derece anlaşılır bir kaynak kitap.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Muhteşem bir eser. Kesinlikle okunmalı. Hocalarımın tavsiyesi
Faşizm ve popülizmi tarihsel süreç içinde ele alması bakımından başarılı bir kitap. Yazarın tezi popülizmin post-faşist bir ideoloji olarak Latin Amerika’da II. Dünya Savaşı sonrasında ortaya çıktığı ve faşizmin anti-liberal mirası üzerinde yükseldiğidir. Bu görüşünü çeşitli verilerle destekliyor ve kendi içinde tutarlı bir tez öne sürüyor. popülizm üzerine okuma yapmak isteyen herkesin başvurması gereken bir eser.
Tarihsel dönüşümleri görmek için güzel bir kitap.
Kitap.faşizm ve popülizm üzerine gerçekleştirilen,uzun yıllar tecrübe ve araştırmanın bir sentezi ile meydana gelmiş…Kitabın içeriği çok iyi. ‘İçinde olduğumuz yüzyıla karakterini veren dinamiklerin kriz, yabancı düşmanlığı ve popülizmdir’ diye açıklıyor yazar ve popülizmi, faşizmin yenilgisinin bir sonucu olarak faşist mirası demokratik kurguya göre yeniden düzenlendiği tespiti yapmış. yani günümüzde postmodern faşizim = popülizm. Popülistlerin her daim halk adına konuştuğunu ve bunu demokrasi adına yaptığını söyler ama aslında ‘popülist liderin arzusuna göre yapılır’ ifadesi çok isabetli bir tespit bana göre. Tüm popülistler halkı istibdattan ve diktatörlükten koruduklarını savunur ama bu düşman için bir metafordur. Popülizm otoriter bir demokrasi biçimidir.” Kısaca kitabı konu ile ilgilenenlere tavsiye ederim.
GÜncel sizyasi tartışmaların merkezindeki iki kavramı tarihsel bağlamda ele alarak meselyi aydınlatıcı bir şekilde anlatmış. çevirenin de emeğine eline sağlık. son derece başarılı bir akademik kaynak olmuş, akademik kaygılar olmaksızın da okunabilecek son derece anlaşılır bir kaynak kitap.