“Ferhat artık ötelerin ötesindeydi… Şirin’e ulaşınca Ferhat’ın ölüm haberi, yüreği yerinden oynadı Şirin’in, zaman lâl kesildi onda. Her şey sustu bir an onun dünyasında. Ağıtsı bir feryat duyuldu sonra. Bu ağıt tarih boyunca onları, Arranlıları, hatırlatacak bir ağıttı. Yankılanıp durdu tarihin aynasında onların bu ağıtı. Sevinç ile hüznü bir arada yaşadı Arran şehri. Suya kavuşmanın sevinci ve âşık Ferhat’ın ölüm hüznü… Şirin Sultan dayanamadı bu ayrılığa ve Ferhat’ın mezarına uğradı yolu çok geç olmadan. Kapandı mezarına Ferhat’ın ve düştü toprağa Şirin Sultan… İki mezar yan yana yatmaktadır o gün bugün. İki mezarın başında iki taş, parçalanan Bisütun dağından.” diyen eser, sade bir dil ve akıcı bir üslup ile Ferhat ile Şirin’in hazin hikâyesini günümüze taşıyor.