Haruki Murakami’den açlık ve suçun doğası üzerine tuhaf, gizemli ve yer yer komik bir suç öyküsü…Karnımız açtı. Hayır, açlık demek yetmezdi buna. Sanki uzay boşluğunu yutmuştuk. Nereden çıkmıştı bu açlık hissi? Elbette yiyeceğimizin olmamasından. Neden yiyeceğimiz yoktu? Çünkü yiyecek karşılığında verecek değerli bir şeyimiz yoktu. Neden değerli bir şeyimiz yoktu? Sanırım hayal gücümüzün eksikliğinden kaynaklanıyordu değerli bir şeyimizin olmaması. Hayır, değil, belki de karnımızın aç olmasının nedeni, doğrudan hayal gücü eksikliğimizdi. Tanrı, Marx ve John Lennon, hepsi ölmüştü. Karnımız açtı ve bu yüzden suç işleyecektik. “Ben artık sapıtmak üzereyim” dedi arkadaşım. Durumumuzu azıcık sözcükle ancak bu kadar güzel anlatabilirdi.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Murakami tarzında çizimleriyle daha da güzelleşen bir eser
Kitabın baskı kalitesi, resimleri harika.
Çizimlerinin harika olduğunu arkadaşımın elindeki baskıdan görmüştüm. Eksik nadir Murakami’lerimden biriydi. Çok heyecanlıyım.
Sadece bir kitap değil, aynı zamanda bir sanat eseri. İçeriği de oldukça iyi.
Ama belki de hak ediyordur. 😀