Gösterme, insanlar için haz duyma aracı olduğu kadariçinde türlü duygusal tepkiler barındıran bir yansıtma/dışavurum, göstermenin doğasında var olan asıl şeyse‘ben’in kaybolup gitmesine razı olmama halidir. İşte insan,yeryüzündeki geçici macerasını ortaya koymak için busebeple farklı ifade biçimlerine başvurmuştur. Prehistorikçağlardan itibaren mağara duvarlarına, kaya yüzeylerine,tabletlere, kâğıtlara resim ve yazı olarak yansıyan buvaroluş kaygısını aynı zamanda insanın estetik bakışınınyansımaları olarak görebiliriz.Tecrübeyi görme biçimine çeviren fotoğraflar, insanları venesneleri göstererek tarihsel bilgi ve anlayışı genişletmeye,dünyanın ve insanların öykülerini daha iyi anlamayayardımcı olurlar. Fotoğrafı gerçekliğin kişisel/kitlesel tarihiyapan da bu özelliğidir.