“Hem ellerin renk tutar senin ve ben o rengin peşindeyim. Bulutların farklı anlamları var artık, unutmanın bambaşka. İki türlüsü de yokuşları betimlemiyor mu sana? Alfabeler tükeniyor, sorular zorlaşıyor. Sana hiç sonsuzluktan bahsettiler mi? Çok isterdim fakat, Hayat her şeyin güzel gittiği bir masal değil. Hem ellerin renk tutar senin, hem de gülücüklerin. Ben o rengin peşindeyim.İşte o renk sonsuzluk yeridir. Sonsuzluk; Gece Gibi’dir.”