"Kişinin kendisini tanıması çok zor, hatta olanaksızdır. Kendimizi o kadar iyi tanısak, şuramız neden ağrıyor diye doktora gider miydik? Biri, dalağımızı çıkarıp önümüze koysa kendimizin olduğunu bile anlayamayız!Akıl, bilgi, tutum, davranış ve tepkilerimiz açısından da kendimizi tanımamız kolay değildir. Değildir, çünkü gerçekten tanısak, kendimizi beğenmemiz ola ki çok zorlaşırdı. Oysa hepimiz aslında beğeniriz kendimizi. Sokrat'ın en çok sevdiği söz,- Kendi kendini tanı, idi.Nasıl tanıyalım ki, daha formülümüzü bile bilmiyoruz. Ne kadar amidon, ne kadar sodyum, azot, oksijen ve kaç volt elektriğiz?...İnsanın formülünü bulmak, erken seçimin formülünü bulmak kadar kolay değil. Bulunduğu zaman ise, sade mutsuzluklar değil, belki ölüm bile yenilecektir..."Çetin Altan, "Gölgeleri Gölgesi"nde kendisinde iz bırakmış kimi insanlarla tanıştırıyor okurlarını. Tanıdığı kadarıyla...
Çetin Altan bu kitabında, hayatının belli kesitlerinde tanıyıp, paylaşımlarda bulunduğu bazı insanları, onların iç dünyalarına da dokunmaya çalışarak resmediyor. Kitabı okurken, yollarımızın kesiştiği insanları ne kadar tanıdığımızın ya da ne kadar tanımaya çalıştığımızın da muhasebesini yapıyoruz ister istemez. Usta yazarın tanıttığı portreler, onun üstün gözlem gücünü ve anlatım yeteneğini gözler önüne seriyor.
REŞİT HALİT Türk edebiyatında pek örneği bulunmayan portre yazılarından oluşan kitaplardan biridir usta yazarın bu eseri. Nasıl ki ressamlar insanın yüz ve bedenini konu alan resimlerini yani portrelerin boya ve fırçalarıyla yapmışlarsa yazarda bunu yazılarıyla yapmıştır. Bunu yaparken hayatında uzak yakın tanıdığı, kendisinde iz bırakmış toplumun her kesiminden insanı sadece fiziksel yönleriyle değil, onları içinde bulundukları ruh halleri, düşünce ve davranışlarıyla tasvir ederek, okuduğumuzda sanki bizlerden biriymiş gibi bazen bir tanıdığımıza rastlıyor bazende sanki bizi anlatıyormuş hissine kapıldığımız oluyor. Burada sadece kitapta geçen kişileri değil, onların yaşadığı dönemdeki toplumun durumunu bir panorama gibi gözümüzde canlandırıyor, kitapta geçen kişileri de toplumla ilişkileri açısından daha derinliğine tanıyoruz. Bir anlamda da kendimizi tanımamıza yardımcı olması yönüyle de bu kitap değme kişisel gelişim kitaplarına taş çıkartır bana göre. Kitaptaki portrelerden biri olan Reşit Halit’i okumak bile çok yeni ufuklar açacaktır genç okurların önünde. Bu portrede yazar toplum tarafından önemsiz ve sıradan görülen, itip kakılan bu çok eski yıllarda tanıdığı yazı sevdalısı kişiyi bizlere anlatırken son paragrafta yürekleri burkan bir şekilde şöyle der: ” Bir Reşit Halit, gözlükleri, çarpık çenesi, iple yamalı bağlı pantolonuyla; kişiliği cüzdanıyla orantılı olanların çok ötesine varmış bir insandı. Onun ince ve zevkli merakına, hızlı kalkınma zenginlerinin çocukları, belki de yüz yıl sonra ancak varabilecekler.”Erkan Savaş Çulfaz3 Temmuz 2008
Kitap Yorumları - (2 Yorum)
Çetin Altan bu kitabında, hayatının belli kesitlerinde tanıyıp, paylaşımlarda bulunduğu bazı insanları, onların iç dünyalarına da dokunmaya çalışarak resmediyor. Kitabı okurken, yollarımızın kesiştiği insanları ne kadar tanıdığımızın ya da ne kadar tanımaya çalıştığımızın da muhasebesini yapıyoruz ister istemez. Usta yazarın tanıttığı portreler, onun üstün gözlem gücünü ve anlatım yeteneğini gözler önüne seriyor.
REŞİT HALİT Türk edebiyatında pek örneği bulunmayan portre yazılarından oluşan kitaplardan biridir usta yazarın bu eseri. Nasıl ki ressamlar insanın yüz ve bedenini konu alan resimlerini yani portrelerin boya ve fırçalarıyla yapmışlarsa yazarda bunu yazılarıyla yapmıştır. Bunu yaparken hayatında uzak yakın tanıdığı, kendisinde iz bırakmış toplumun her kesiminden insanı sadece fiziksel yönleriyle değil, onları içinde bulundukları ruh halleri, düşünce ve davranışlarıyla tasvir ederek, okuduğumuzda sanki bizlerden biriymiş gibi bazen bir tanıdığımıza rastlıyor bazende sanki bizi anlatıyormuş hissine kapıldığımız oluyor. Burada sadece kitapta geçen kişileri değil, onların yaşadığı dönemdeki toplumun durumunu bir panorama gibi gözümüzde canlandırıyor, kitapta geçen kişileri de toplumla ilişkileri açısından daha derinliğine tanıyoruz. Bir anlamda da kendimizi tanımamıza yardımcı olması yönüyle de bu kitap değme kişisel gelişim kitaplarına taş çıkartır bana göre. Kitaptaki portrelerden biri olan Reşit Halit’i okumak bile çok yeni ufuklar açacaktır genç okurların önünde. Bu portrede yazar toplum tarafından önemsiz ve sıradan görülen, itip kakılan bu çok eski yıllarda tanıdığı yazı sevdalısı kişiyi bizlere anlatırken son paragrafta yürekleri burkan bir şekilde şöyle der: ” Bir Reşit Halit, gözlükleri, çarpık çenesi, iple yamalı bağlı pantolonuyla; kişiliği cüzdanıyla orantılı olanların çok ötesine varmış bir insandı. Onun ince ve zevkli merakına, hızlı kalkınma zenginlerinin çocukları, belki de yüz yıl sonra ancak varabilecekler.”Erkan Savaş Çulfaz3 Temmuz 2008