Sa’di-i Şirazi’nin Gülistan adlı eseri Osmanlı devrinde okullarda yıllarca ders kitabı olarak okutulmuştur. 8 bölümden meydana gelen bu eser, nesir ağırlıklı yazılmış hikayeler derlemesidir. Sa’di, hikayelerinde daha çok hayattan bahseder. Bir sofi olmasına rağmen hep hayatın içinde kalmıştır. Asırlar ötesine hitap etmesinin sırra da bu özelliğinde yatmaktadır. Onda, her türlü insan ve kurum, toplumun düzenini ve bireyin mutluluğunu sağlamakla vazifelidir. Sa’di bunun çaresini nefisle mücadelede görür. Nefsin yenilmesiyle özlenen gerçek mutluluk başlamış sayılır. Sadi’nin hikayelerinin büyük bir kısmı, uzun değil kısadır. Ancak onların ortak özelliği mutlaka bir sonuca bağlanmalarıdır. Sonuca ulaşılınca, olağanüstü güzellikte bir telkin zinciri başlar…