Gülmeye ve Deliliğe Dair, “ciddiyet” ile “akıl”ın hüküm sürdüğü bir çağda yaşayan biz çağcıllar için söyleyecek sözü olan bir kitap. “Gülme” ile “delilik”i toplumun huzuru (!) adına dışlayan çağımızın ruhuna inat, “bilgeliğin taşıyıcısı olan gülüşü” yanımızdan eksik etmememizi öğütlüyor bizlere. İnsanlığı yadsıyıp sessizliğin içine sığınmış insanları “deli” diye yaftalamamamız gerektiğini anımsatıyor. Sözün özü, bilgeliğin kahkahasından süzülen “felsefece gülüş”ü düşünsel arınmanın olmazsa olmazı olarak öneren, kültürel hayal gücümüzü kışkırtmanın yolunun Demokritos’un şen şakraklığından geçtiğini savunan küçük bir “gülüş ve unutuş kitabı” elinizdeki.“Bu mektuplar, ne episteme’nin (bilgi), ne de doksa’nın (kanı) deliliğin gerçeğini bildiklerini göstererek, logos’un (akıl, söz) çıldırdığı bir kuşkuculuk uçurumu açmaktadırlar.”
Her şeyden önce yazarın da önsözde belirttiği gibi metinler hipokrat tarafından yazılmamış, hayal kırıklığı yaşamamanız için kitabı almadan önce göz önünde bulundurmanız önemli bir noktadır bu. Ben kitabı okumaya başlarken Erasmus’un Deliliğe Övgü eserine benzer ve kalite olarak da onun kadar iyi olmasa da en azından ona yakın bir çalışma okumayı umut ediyordum ancak fazlasıyla sıradan bir kitapla karşılaştığımı söylemem gerekir. Bu yüzden kitabı önermem mümkün değil. Kitap boyunca 3-4 yerde altını çizmeye değer derin anlamlar ifade eden cümlelerle karşılaştım bunun dışında bana çok da bir şey kattığını söyleyemem. Eğer delilik üzerine biraz felsefi biraz da ironik bir eser okumak istiyorsanız bu kitaptan önce hiç düşünmeden almanızı önerebileceğim Erasmus’un Deliliğe Övgü eseridir. O eseri aldığınıza pişman olmazsınız.
Kitap Yorumları - (2 Yorum)
Bu metinlerin Hippokrates’ten kaldığını sanarak hataya düşmeyin.
Her şeyden önce yazarın da önsözde belirttiği gibi metinler hipokrat tarafından yazılmamış, hayal kırıklığı yaşamamanız için kitabı almadan önce göz önünde bulundurmanız önemli bir noktadır bu. Ben kitabı okumaya başlarken Erasmus’un Deliliğe Övgü eserine benzer ve kalite olarak da onun kadar iyi olmasa da en azından ona yakın bir çalışma okumayı umut ediyordum ancak fazlasıyla sıradan bir kitapla karşılaştığımı söylemem gerekir. Bu yüzden kitabı önermem mümkün değil. Kitap boyunca 3-4 yerde altını çizmeye değer derin anlamlar ifade eden cümlelerle karşılaştım bunun dışında bana çok da bir şey kattığını söyleyemem. Eğer delilik üzerine biraz felsefi biraz da ironik bir eser okumak istiyorsanız bu kitaptan önce hiç düşünmeden almanızı önerebileceğim Erasmus’un Deliliğe Övgü eseridir. O eseri aldığınıza pişman olmazsınız.