gözlerimin ferindedünden kalmaince bir sızısensizliğeağladı ağlayacakakşamın huzuru kaçtı kaçacaknihavend makamındaunutulmuşbinlerce hayalve düşkuruldu kurulacakkırık bir tamburun telindeacısını solunda saklayanbengüne sürgünsendüne sürgün yaşadıngecenin en mahrem saatlerinde