Dedem bize taşındı. Ta Almanya’dan. Babam da ona bir sandık yaptı. Hatıraları saklama sandığıymış. Parlak kulpları var. İçi mis kokuyor. Kayın ağacındanmış. Dedem çok beğendi sandığını. Sağına soluna dokundukça yüzü gülüyor. Beni çağırdı, “Gel kızım, valizleri açalım,” dedi. “Ninenden kalanları ‘hatıraları saklama sandığımıza’ yerleştirelim.” İkimiz de öyle heyecanlıydık ki…Usta sanatçı Can Göknil yazıp resimlediği bu öyküsünde, bir çocuğun çevresinde ve bugününde olan bitene, hayatına, ailesine dair sorularına eşlik ederken, sanatın yaşamdaki iyileştirici ve destekleyici gücüne dikkat çekiyor.