İki yıl, sekiz ay ve yirmi sekiz gece. Parmak hesabı yaptığımızda bin bir gece. Çağımızın en usta anlatıcılarından Salman Rushdie, Şehrazad’ın masallarından aldığı motiflerle okurlarını bir masal âlemine götürürken, aslında günümüzün gerçeklerini aktarıyor. Yazarın babası, İbn Rüşd’e olan sevgisinden dolayı Rushdie soyadını almış; şimdi de kendisi İbn Rüşd’ü romanın başkahramanlarından biri yaparak o saygıyı sürdürüyor. Kitapta açıkça belirtilmese de roman 11 Eylül terör olaylarından yola çıkıyor ve o güne çeşitli göndermeler yapıyor.“Geçmişimize dair bir hikâye bu, o kadar uzun zaman önceden kalma ki bazen buna tarih mi desek, mitoloji mi, bilmiyoruz. Bazılarımız peri masalı diyor. Ama şu konuda hemfikiriz: Geçmişe dair bir hikâye anlatmak, bugüne dair bir hikâye anlatmak demektir. Bir fanteziyi, hayalî bir hikâyeyi anlatmak, gerçekler hakkında bir hikâye anlatmanın da yoludur. Bu doğru olmasaydı hikâye anlatmak anlamsız olurdu ve bizler gündelik hayatlarımızda anlamsızlıktan mümkün olduğunca kaçmaya çalışırız. Tarihimizi araştırır ve yeniden anlatırken kendimize sorduğumuz soru şudur: Oradan buraya nasıl geldik?”
Salman Rüşdi İbn Rüşd ve Gazzali karakterlerinden yola çıkarak akıl ve din kavgasına dair bir şeyler yazmaya çalışmış. Kurgunun yer yer zekice yerlerine rağmen eser edebî bir akışa sahip değil. Beni şaşırtan noktalardan biri de İslam tarihinden seçtiği iki Müslüman isim olan Gazzali ve İbn Rüşd isimlerinin taşıdığı mana ve mesajı romanda o kadar anlattıktan sonra ki Ortadoğunun İbn Rüşd’ü ihmal ettiğini hissettirmesi de o kadar anlamlı iken sonsözde sövenist ve partizan bir ateizm kehanetiyle Tanrı’nın gelecekte yok olacagı tarzı ifadeleri. İbn Rüşd’ü anlamlandırmak ise eğer romandaki tema sonsöz oldukça şövenist ve ideolojik bir ütopyaya sahip olup romanın akışana da uymayacak şekilde sonlanmış. Belki de ona açılan savaşın ve kavganın da etkisi olabilir bunda. O da kavgasını (Ortadoğunun düşünsel olarak kavgalı olduğu) İbn Rüşd’ü seçerek yapmış olmuyor mu? Sonsöz maalesef ki İbn Rüşd’ü maşa olarak kullanan bir Salman Rüşdi profili çiziyor.
Zamanda ve mekanda takılı kalmak yok. Kalıpların ötesinde, yeni-eski, fantastik-gerçekçi vs her şey var. Alt temada özgürlük; insanların ve hatta canlı cansız varlıkların, toplumsal düzenin özgürlüğe dayattığı sınırları sorgulayan bir masal. Her an bir solucan deliğinden düşmek olası..
Yazarın okuduğum ilk kitabı ve ne yazık ki tam bir hayal kırıklığı oldu. Süper kahramanlı ucuz Hollywood senaryolarının benzeri fantastik bir konusu var. Kitabın bazı bölümlerindeki din-felsefe tartışmaları ile bir takım politik göndermeler de kitaba derinlik kazandıramamış. Kitaptaki fikirler ve alt metinde ise yazarımız her ne kadar tarafsız görünmeye çalışsa da batıyı (özellikle Amerika’nın Orta Doğu’da yaptıklarını) haklı gösterme gayretinde gibiydi. Ayrıca çevirisindeki sorunlar ile imla hataları ve yanlış yazılmış kelimelerin bolluğu ile Can Yayınları da beni çok şaşırttı.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Salman Rüşdi İbn Rüşd ve Gazzali karakterlerinden yola çıkarak akıl ve din kavgasına dair bir şeyler yazmaya çalışmış. Kurgunun yer yer zekice yerlerine rağmen eser edebî bir akışa sahip değil. Beni şaşırtan noktalardan biri de İslam tarihinden seçtiği iki Müslüman isim olan Gazzali ve İbn Rüşd isimlerinin taşıdığı mana ve mesajı romanda o kadar anlattıktan sonra ki Ortadoğunun İbn Rüşd’ü ihmal ettiğini hissettirmesi de o kadar anlamlı iken sonsözde sövenist ve partizan bir ateizm kehanetiyle Tanrı’nın gelecekte yok olacagı tarzı ifadeleri. İbn Rüşd’ü anlamlandırmak ise eğer romandaki tema sonsöz oldukça şövenist ve ideolojik bir ütopyaya sahip olup romanın akışana da uymayacak şekilde sonlanmış. Belki de ona açılan savaşın ve kavganın da etkisi olabilir bunda. O da kavgasını (Ortadoğunun düşünsel olarak kavgalı olduğu) İbn Rüşd’ü seçerek yapmış olmuyor mu? Sonsöz maalesef ki İbn Rüşd’ü maşa olarak kullanan bir Salman Rüşdi profili çiziyor.
Çok zorlanarak okuduğum kitap.
Zamanda ve mekanda takılı kalmak yok. Kalıpların ötesinde, yeni-eski, fantastik-gerçekçi vs her şey var. Alt temada özgürlük; insanların ve hatta canlı cansız varlıkların, toplumsal düzenin özgürlüğe dayattığı sınırları sorgulayan bir masal. Her an bir solucan deliğinden düşmek olası..
Yazarın okuduğum ilk kitabı ve ne yazık ki tam bir hayal kırıklığı oldu. Süper kahramanlı ucuz Hollywood senaryolarının benzeri fantastik bir konusu var. Kitabın bazı bölümlerindeki din-felsefe tartışmaları ile bir takım politik göndermeler de kitaba derinlik kazandıramamış. Kitaptaki fikirler ve alt metinde ise yazarımız her ne kadar tarafsız görünmeye çalışsa da batıyı (özellikle Amerika’nın Orta Doğu’da yaptıklarını) haklı gösterme gayretinde gibiydi. Ayrıca çevirisindeki sorunlar ile imla hataları ve yanlış yazılmış kelimelerin bolluğu ile Can Yayınları da beni çok şaşırttı.
İlk defa okuduğum bir yazar ve bence değişik ve akıcı bir dili var