Bir günAma Eylül’de bir günAklında okkalı bir şiirin dizeleriDudağında ezgiye bulaşmış bir ıslıkBaşında kendini koyvermiş bulutlarVe etrafında küfür gibi yüzüne çarpanKaçıp ormana sığınmış bir rüzgârSırtında hüzün yorgunu bir parkaVe ceplerinde yola gelmez umutlarınÜstelik emniyeti sonuna kadar açıkBir de yüreğinde bir hacıyatmazYağmurda yürüyüşe çıkarsanBeni gülümse