İsmail o an, bir dev gibi; sanki, 12 Eylül despotizminin kanlı gömleği giydirilmiş bir maketi, ense kısmından yakalayıp kaldırmış, ibret-i âlem olsun diye herkese göstermiş, sonra da elini gevşeterek yere bırakmıştı.O denli güçlü, heybetli ve yüce bir görünüme sahipti.Yengi onundu.Son bir kez daha haykırdı, salon çınladı:“Kitaplarımı istiyorum!Benim çocuklarıma bırakabileceğim tek servetim kütüphanemdir.Kitaplarım benim onurumdur.Kitaplarımı geri verin!”Mahkeme kitaplarını geri vermedi, ama oturuma ara vermek zorunda kaldı.