Tankut da kendince Şahmeran’ı kuyruğundan yakalamaya çalışmış. Kitabının özü Yılan ve/ya da Şeytan’a ilişkin. Bilimsel normlara, kurallara uymayı göz ardı etse de savsaklamayı kabul etmeyen bir çalışma. …İnsan okudukça öğreniyor, öğrendikçe şaşırıyor: ” Aaa, demek ki bu ritüelin kökleri ta üç bin yıl öncesine kadar çıkıyormuş!” “Demek henüz keşfedilmemiş bir kıtada yaşayan Çeyniler de bizim gibi düşünüyorlarmış!” “Demek bu deyimin kaynağı bu inanışmış!” dedirtiyor insana.