birazcık sevmeyi öğrenme pahasına ne çocuk olabildik ne delikanlıkoştuk yalınayak dolambaçlı yollardaellerimizde fırçalar koltuklarımızda tuvalgönlümüzce çizemedik resmini başaklarındayeni bir mevsimindeyiz ömrümüzünyeni bir bahar dahagebe günüşin gölgesindeerdemdi uğruna ölesiye koştuğumuzgönlümüzce tütemedik fabrika bacalarında