Bankacı olan Ahmet Bey ve ev hanımı Mebrure Hanım’ın iki çocukları vardır. Bir de evin Dilber kalfası… Bir gün yaşlı bir kadın Mebrure Hanım’a gelerek yeğenini bankada işe aldırması için ricada bulunur. Ahmet Bey’in yanında işe başlayan Calibe Hanım hiç de göründüğü gibi değildir. Mebrure Hanım’ın ölümünden sonra Ahmet Bey’le evlenir ve çocuklar için acı dolu günler başlar. Ahmet Bey’in davranışları değişir. Çocuklarıyla ilgilenmez. Bir süre sonra bir kaza nedeniyle her şeyi idrak eden Ahmet Bey yavaş yavaş eski haline döner. Bu sürede evden ayrılmış olan Dilber kalfa geri gelir. Artık sıkıntı çekme sırası Calibe Hanım’a gelir. Evin küçük çocuğu Nesrin, annesinin mercan kolyesini Calibe’nin boynunda görünce dayanamaz ve çeker kopartır. Tuğcu’nun müthiş üslubuyla bir çırpıda okunacak roman sonunda bir sürprizle bitiyor.
filmi de yapıldı ve çok sevdiğim oyunculardan olan Nurseli İdiz oynadı orada. güzel bir eser. Kemalettin Tuğcu zaten genelde düşkün, üvey anne elinde kalmış, zavallı çocukların hayatını anlatır eserlerinde. onun bir benzeri daha. kısa akıcı çocuk kitabı…
Kemalettin Tuğcu kitaplarını çocukken çok okudum.Bu eserde okuyup beğendiklerim arasındaydı. Her kitabında olduğu gibi bunu okurken de çok ağlamıştım. Şu an olgun aklımla düşündüğümde çocukken vicdani duygularımın gelişmesinde bu kitapların olumlu etkisi olduğunu söyleyebilirim.Fakat şu noktada bunu da belirtmem gerekir ki özellikle anne-babalar bunun dozajını iyi ayarlamalı.Arka arkaya yazarın bir çok eserini okumak çocuk psikolojisine zarar da verebilir.Ben her şeyden önce okumayı sevmenin eğlenceli kitaplarla aşılanacağına inananlardanım.Fakat çocukların bazı duygulara yabancı kalmaması da gerekir.Acımak,üzülmek,empati kurabilmek,hüzünlenmek vs. Bu duygular Kemaletin Tuğcu kitaplarında bolca var.İşte bu noktada seçim ve kontrol ebeveynler de olmalı.Son olarak demeliyim ki usta bir kalem ve edebiyatımızın unutulmazları arasında yer alan yazarımıza saygıda kusur etmemek gerekir .
Annesiz kalan çocuklar üvey anne eline düşünce nasıl acılar çekiyorlar.. Yürekleri dağlıyor yedikleri dayaklar zulümler. Zaten babaların bir gözü çocuklarına karşı kör olurmuş anne ölünce de öbür gözü de kör olurmuş bu öyküde de tıpkı öyle baba hiç farkına varamıyor. üvey annenin çocuklarına yaptığı zulümlerin. Gerçek hayat dersleri veren Kemalettin Tuğcu yine çok başarılı bir eser vermiş bizi bir çocuğun dünyasına götürürken acı dolu satırlarla önce yüreğimizi acıtıyor sonra mutlu sonla su serpiyor yüreğimize… çok güzel…
Kitap Yorumları - (4 Yorum)
İlk ve ortaokul öğrencilerinin okuyabileceği güzel bir hikaye.
filmi de yapıldı ve çok sevdiğim oyunculardan olan Nurseli İdiz oynadı orada. güzel bir eser. Kemalettin Tuğcu zaten genelde düşkün, üvey anne elinde kalmış, zavallı çocukların hayatını anlatır eserlerinde. onun bir benzeri daha. kısa akıcı çocuk kitabı…
Kemalettin Tuğcu kitaplarını çocukken çok okudum.Bu eserde okuyup beğendiklerim arasındaydı. Her kitabında olduğu gibi bunu okurken de çok ağlamıştım. Şu an olgun aklımla düşündüğümde çocukken vicdani duygularımın gelişmesinde bu kitapların olumlu etkisi olduğunu söyleyebilirim.Fakat şu noktada bunu da belirtmem gerekir ki özellikle anne-babalar bunun dozajını iyi ayarlamalı.Arka arkaya yazarın bir çok eserini okumak çocuk psikolojisine zarar da verebilir.Ben her şeyden önce okumayı sevmenin eğlenceli kitaplarla aşılanacağına inananlardanım.Fakat çocukların bazı duygulara yabancı kalmaması da gerekir.Acımak,üzülmek,empati kurabilmek,hüzünlenmek vs. Bu duygular Kemaletin Tuğcu kitaplarında bolca var.İşte bu noktada seçim ve kontrol ebeveynler de olmalı.Son olarak demeliyim ki usta bir kalem ve edebiyatımızın unutulmazları arasında yer alan yazarımıza saygıda kusur etmemek gerekir .
Annesiz kalan çocuklar üvey anne eline düşünce nasıl acılar çekiyorlar.. Yürekleri dağlıyor yedikleri dayaklar zulümler. Zaten babaların bir gözü çocuklarına karşı kör olurmuş anne ölünce de öbür gözü de kör olurmuş bu öyküde de tıpkı öyle baba hiç farkına varamıyor. üvey annenin çocuklarına yaptığı zulümlerin. Gerçek hayat dersleri veren Kemalettin Tuğcu yine çok başarılı bir eser vermiş bizi bir çocuğun dünyasına götürürken acı dolu satırlarla önce yüreğimizi acıtıyor sonra mutlu sonla su serpiyor yüreğimize… çok güzel…