Yirminci yüzyılın kült yazarlarından James Joyce, gençlik yıllarında kaleme aldığı ilk şiirlerinden sonra, ona ün kazandıran öykülerini yazmıştı. Dünyanın her yerinde edebiyatseverlerin Dublinliler adıyla okuyup sevdiği bu öyküler iki yanıyla önemlidir: Birincisi, Joyce bu öykülerde modernizmin Avrupa’daki etkilerini, sanayinin insan ilişkileri üzerindeki baskılarını gözlemler.Ikincisi, yine bu öyküler, yazarın sonsuz arayışını duyurur. Dublinliler’in içinde “Ölüler”in ayrı bir yeri vardır. Ölüler, Joyce’un burjuvaziye doğrudan saldırdığı, kentli ailelerin günlük yaşamını ince gözlemlerle paramparça ettigi unutulmaz bir öyküdür.Öykünün ayrıbasımını ve yeni çevirisini okurumuzun dikkatine sunuyoruz.
Aklım başımda olduğundan beri kitap okuyan. Okuma için ciddi zaman ayıra bilen bir insanım. Ama hayatımdaki en büyük hüsranım bu kitap oldu. Öncelikle kitap hiç birşey anlatmıyor ve sıkılıyorsunuz. Ne olduğunu analayamıyorusnuz bile. Biri yazara kitabı zorla yazdırmış sanki. Kitabın ön iç sayfasına kırmızı tükenmez kalemle büyük harflerle bu kitabına eline alan bire gafil sakın okumaya yeletenme boşuna zaman kaybı diye yazdım. Olaki bir çocuğum olur yada biri gelir kitaplığımdan bir kitap almak ister dikkatini çeksin diye. saygılar……
James Joyce u ilk defa tadan bir okuyucu olarak şunu çok net olarak belirtebilirim ki; uzun betimlemeler ve sıkıcı bir ağız yok ama ani geçişler ve kafanızda yapbozun parçalarının okurken tamamlanamamış olması sizi rahatsız edebiliyor. Ama bu cümleyi negatif algılamamak lazım. Çünkü kitabın sonunda tüm parçalar yerine oturuyor ve çok güzel ve anlamlı bir sanat eseri ortaya çıkıyor. Bu sebepten dolayı anlamak ve merak içerisinde okuyor ve bitirmek için daha çok vakit ayırıyor insan esere. Ölüler ismi kitabın %90 nı boyunca geçmiyor yazar en sonda bağlıyor o zamana kadar “niye bu isim” ve “ne alaka” bu hikaye ile ölüler diyebiliyorsunuz. Ama sonunda güzel bağlanmış olması sizi sevindiriyor ve “vayy be” dedirtiyor insana. Şayet sonlarda çözülen öyküleri seviyor ve merakınıza yenilmiyorsanız o zaman bence okuyun derim. Teşekkürler.
Henry James’in diğer eserlerinin yanında sönük kalıyor. Yazarı ilk kez okuyacaksın bu öykü ile başlamayın. Portrelerden sonra bu kitabı okumakta fayda var.
Kitap Yorumları - (4 Yorum)
Aklım başımda olduğundan beri kitap okuyan. Okuma için ciddi zaman ayıra bilen bir insanım. Ama hayatımdaki en büyük hüsranım bu kitap oldu. Öncelikle kitap hiç birşey anlatmıyor ve sıkılıyorsunuz. Ne olduğunu analayamıyorusnuz bile. Biri yazara kitabı zorla yazdırmış sanki. Kitabın ön iç sayfasına kırmızı tükenmez kalemle büyük harflerle bu kitabına eline alan bire gafil sakın okumaya yeletenme boşuna zaman kaybı diye yazdım. Olaki bir çocuğum olur yada biri gelir kitaplığımdan bir kitap almak ister dikkatini çeksin diye. saygılar……
James Joyce u ilk defa tadan bir okuyucu olarak şunu çok net olarak belirtebilirim ki; uzun betimlemeler ve sıkıcı bir ağız yok ama ani geçişler ve kafanızda yapbozun parçalarının okurken tamamlanamamış olması sizi rahatsız edebiliyor. Ama bu cümleyi negatif algılamamak lazım. Çünkü kitabın sonunda tüm parçalar yerine oturuyor ve çok güzel ve anlamlı bir sanat eseri ortaya çıkıyor. Bu sebepten dolayı anlamak ve merak içerisinde okuyor ve bitirmek için daha çok vakit ayırıyor insan esere. Ölüler ismi kitabın %90 nı boyunca geçmiyor yazar en sonda bağlıyor o zamana kadar “niye bu isim” ve “ne alaka” bu hikaye ile ölüler diyebiliyorsunuz. Ama sonunda güzel bağlanmış olması sizi sevindiriyor ve “vayy be” dedirtiyor insana. Şayet sonlarda çözülen öyküleri seviyor ve merakınıza yenilmiyorsanız o zaman bence okuyun derim. Teşekkürler.
Henry James’in diğer eserlerinin yanında sönük kalıyor. Yazarı ilk kez okuyacaksın bu öykü ile başlamayın. Portrelerden sonra bu kitabı okumakta fayda var.
tek bir öykünün kitaplaştırılabileceiği kadar değerli bir kitap değil.