Adı bilinmeyen bir ülkede, dünya kuruldu kurulalı görülmemiş bir olay gerçekleşir: Ölüm, o güne kadar yerine getirdiği görevinden vazgeçer, hiç kimse ölmez olur. Bir anda ülkeye dalga dalga yayılan sevinç çok geçmeden yerini hayal kırıklığı ve kaosa bırakır. İnsanların ölmemesi zamanın durduğu anlamına gelmemektedir, ezeli bir yaşlılıktır artık onları bekleyen. Hükümetten kiliseye, sağlık kurumlarından ailelere, şirketlerden mafyaya kadar herkes ölümün ortadan kalkmasının getirdiği sonuçlarla mücadele etmek zorundadır. Ancak ölüm, beklenmedik bir kimlikle ve umulmadık duygularla geri döner insanların arasına. Ölüm ve ölümsüzlük karşısında insanın şaşkınlığını, çelişkili tepkilerini ve ahlaki çöküşünü, edebi, toplumsal ve felsefi anlamda derinlikli bir biçimde işleyen José Saramago, geçici olanla ebedi olanı birbirinden ayıran kısa mesafenin meseli sayılacak Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş’u, başladığı gibi bitiriyor: "Ertesi gün hiç kimse ölmedi."
Hiç kuşkusuz hepimiz bu zamana dek ölüm olmasaydı ne olurdu veya öleceğimiz zamanı bilsek ne olurdu, diye düşünmüşüzdür. Sanırım bu noktada Saramago’nun başarısı, hiç aklımıza gelmeyen detayları ele alarak aslında bu konuda ne kadar yüzeysel fikirlerimiz olduğunu yüzümüze vurmak. Okumaya değer.
Ölum olmasa insanlarin hayatini nasil etkilenir cok guzel anlatilmis. Okurken alistigimiz karsilikli konusma sekli dumduz devam ederek biraz yoruyor insani. “Ertesi gun hic kimse olmedi.” Bu cumle ile basliyor hersey. Saramago ustanin eline saglik.
saramago’nun en sevdiğim romanlarından biri. iki farklı aşama ve bakış var kitapta. biri ölümün toplum içerisindeki etkisi ( insanların tepkisi, düşüncesi, sigorta sistemi, ölümsüzlüğün yol açacağı maddi etkiler ve ekonomi ) diğeri ise ölüm ve birey arasındaki naif bir aşk.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Hiç kuşkusuz hepimiz bu zamana dek ölüm olmasaydı ne olurdu veya öleceğimiz zamanı bilsek ne olurdu, diye düşünmüşüzdür. Sanırım bu noktada Saramago’nun başarısı, hiç aklımıza gelmeyen detayları ele alarak aslında bu konuda ne kadar yüzeysel fikirlerimiz olduğunu yüzümüze vurmak. Okumaya değer.
Ölum olmasa insanlarin hayatini nasil etkilenir cok guzel anlatilmis. Okurken alistigimiz karsilikli konusma sekli dumduz devam ederek biraz yoruyor insani. “Ertesi gun hic kimse olmedi.” Bu cumle ile basliyor hersey. Saramago ustanin eline saglik.
Benzer kardeşlerinden (körlük ve görmek) çok daha vasat bir kurgu
saramago’nun en sevdiğim romanlarından biri. iki farklı aşama ve bakış var kitapta. biri ölümün toplum içerisindeki etkisi ( insanların tepkisi, düşüncesi, sigorta sistemi, ölümsüzlüğün yol açacağı maddi etkiler ve ekonomi ) diğeri ise ölüm ve birey arasındaki naif bir aşk.
Ölümün değerinin yaşamın gerçekliğinde belirdiği harika bir eser.