Dostoyevski vaktiyle şöyle bir soru atmıştı ortaya: “Eğer masum bir çocuğun gözünden tek damla yaş dökülecekse, barışın, mutluluğumuzun ve hatta yeryüzünde ebedi uyumun sağlanması ve temellerinin güçlü bir şekilde atılması için yaşanacaklar mazur görülebilir mi?” Soruyu yine kendisi cevaplamıştı: “Hiçbir ilerleme, hiçbir devrim o gözyaşının dökülmesini haklı gösteremez. Hiçbir savaş. O gözyaşı damlası her daim her şeyden kıymetlidir. O tek damlacık gözyaşı…” Aytekin Yılmaz, Onlar Daha Çocuktu’da çocuk yaşta savaşmaya mecbur bırakılmış; dağda ya da hapishanede yetişkinlerin aldıkları infaz kararlarına kurban gitmiş çocukların öykülerini kişisel tanıklıklar ve güvenilir anlatımlarla gözler önüne seriyor. Türkiye siyasi tarihinin kapanmamış yaralarını esaslı bir eleştiri ve özeleştiriyle ele alan Yılmaz, suskunluğa mahkûm edilmiş çocukların yürek burkucu öykülerini anlatırken şiddetsiz siyasetin bir imkândan öte zaruret olduğunu hatırlatıyor.
Yeni vicdansızlıklar, haksızlıklar yapmamak için geçmişle yüzleşmek çok önemlidir. Çocuğu devlet tarafından öldürülen anne vicdanlıydı da, çocuğu örgütler tarafından öldürülen anne vicdansız mıydı? Nasıl olur da bir anne kayıp çocuğuna ağlar, diğeri ağlamazdı?Hangi insan hakları örgütüne başvursanız devletin faili meçhullerinde kaybedilmiş insanların listesini önünüze koyarlarken, neden örgüt infazlarında kaybedilmiş insanların bir tek ismine rastlayamıyordunuz? Devlet mağduru aileler, kayıp çocuklarının hesabını devletten sorabilirken, örgüt infazlarında çocuklarını kaybetmiş aileler bunun hesabını neden örgütlerden soramıyorlardı? Devletin mağdur ettiği ailelere destek olan, bunun için her hafta basın açıklaması ve etkinlik yapan insan hakları örgütleri, yazar ve sanatçılar benzer desteği niçin örgüt mağduru aileler için gösteremiyorlardı? Savaş bir gün bittiğinde, dağdan hiç gelmeyecek olan çocuklar var.
terör örgütlerinin vahşi yüzünü içlerinden biri anlatıyor.13-15 yaşındaki çocukları kandırıp dağa götüren sonra da onların pişmanlıklarını anne özlemlerini ihanet sayarak vahşice katletmelerini anlatıyor.gençler bunların gerçek yüzlerini bu kitabı okuyarak görmeli bence
DHKPC PKK VB ÖRGÜTLERİN ÇOCUKLARIN CANINI HİÇE SAYARAK HAYVANDAN BİLE DAHA AŞŞAĞI TUTARAK YAPTIKLARINI İÇLERİNDEKİ BİR İNSAN ANLATIYOR BU KİTABI TERÖRE MEYİLLİ MERAKLI HERKES OKUMALI
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Yeni vicdansızlıklar, haksızlıklar yapmamak için geçmişle yüzleşmek çok önemlidir. Çocuğu devlet tarafından öldürülen anne vicdanlıydı da, çocuğu örgütler tarafından öldürülen anne vicdansız mıydı? Nasıl olur da bir anne kayıp çocuğuna ağlar, diğeri ağlamazdı?Hangi insan hakları örgütüne başvursanız devletin faili meçhullerinde kaybedilmiş insanların listesini önünüze koyarlarken, neden örgüt infazlarında kaybedilmiş insanların bir tek ismine rastlayamıyordunuz? Devlet mağduru aileler, kayıp çocuklarının hesabını devletten sorabilirken, örgüt infazlarında çocuklarını kaybetmiş aileler bunun hesabını neden örgütlerden soramıyorlardı? Devletin mağdur ettiği ailelere destek olan, bunun için her hafta basın açıklaması ve etkinlik yapan insan hakları örgütleri, yazar ve sanatçılar benzer desteği niçin örgüt mağduru aileler için gösteremiyorlardı? Savaş bir gün bittiğinde, dağdan hiç gelmeyecek olan çocuklar var.
Örgütlerin kaçırdığı gencecik çocukların yaşamına değinmiş güzel bir eser olmuş.
Açıkçası beklentimin altında kaldı. Ama yinede okunmalı. İbretlik hikayeler var.
terör örgütlerinin vahşi yüzünü içlerinden biri anlatıyor.13-15 yaşındaki çocukları kandırıp dağa götüren sonra da onların pişmanlıklarını anne özlemlerini ihanet sayarak vahşice katletmelerini anlatıyor.gençler bunların gerçek yüzlerini bu kitabı okuyarak görmeli bence
DHKPC PKK VB ÖRGÜTLERİN ÇOCUKLARIN CANINI HİÇE SAYARAK HAYVANDAN BİLE DAHA AŞŞAĞI TUTARAK YAPTIKLARINI İÇLERİNDEKİ BİR İNSAN ANLATIYOR BU KİTABI TERÖRE MEYİLLİ MERAKLI HERKES OKUMALI