“Sen öyle benden bir parçasın ki; kendi içinde bulunan ancak benim varlığımın sonucu olan bir şey gibi. Demek istediğim; seni bu kadar derinden önemsemem ve benim için yaptıklarını takdir ediyor olmam. Bazen kendime bunun adil olup olmadığını soruyorum. Adil derken benimle bu kadar iç içe ve başkalarının da söyleyeceği gibi ilgili olmandan bahsediyorum. Sanki başka bir şey yapmaya vaktin kalmıyormuş gibi hissediyorum.” Yalnızlık, kader, aşk ve ölüm temalarının işlendiği bu kitap, Henry James’in en iyi kısa anlatılarından biri olarak kabul edilir. James’in bu uzun öyküsünü okurken, yaşamın anlamını sorgulayan bir başkahramanın hüznüne şahit olacaksınız.