Osman Yüksel Serdengeçti (1917-1983), 1936’dan ölümüne kadar şiir yazmayı sürdürür.Onun Akdeniz Hilalindir (1940), Erzincan Destanı (1940), Cenk Türküsü, Türk ve Tanrı (1943) isimli şiir kitapları yayınlanmışsa da bunların dışında kalan şiirleri kitaplaşmamıştır.Serdengeçti’nin halk şiiri zevkine yaslanan şiirleri yayınlandığı dönemde büyük ilgi görür.O biraz Karacaoğlan, biraz Köroğlu, biraz Yunus Emre’dir.Onun şiirleri, tıpkı Yunus gibi, teşbihsiz,külfetsiz, sade, arı, duru şiirlerdir… Nefes alıp verir gibi kesik kesik,sıcak sıcak… O kendini aşka, Allah’a, tasavvufa vermiştir… Fakat dünyada olduğunu da unutmaz.O kendini şöyle anlatır:Âkif’in gür sesinden/Yunus’un nefesinden/Gökalp’ın hevesinden/Bir şeyler var içimde.Bir Kahraman Bekliyoruz şiirinde Âkif’in devamı gibidir. Sosyal eleştiri şiirlerinden Asrî Aile de bir bakıma Âkif çizgisine bağlanabilir.Orta Asya Türklüğünün acılarını dile getiren Ağıtlar ile Rumeli ve Balkanlar’ı kaybımızı konu alan İmparatorluğa Mersiye içli, lirik söyleyişiyle Türkçü Turancı edebiyatın şaheserleri arasında kabul edilir.İlkkez bir arada yayınlanan siyasal hicivleri, onun mizahi yönünü yansıtan şiirleridir.Kitapta Serdengeçti’nin şiirleri, ilk yayın yerleri ve sonrasındaki değişiklikler gösterilerek mümkün olduğu kadar eksiksiz olarak bir araya getirilmiştir.