Türkiye düşünce ve siyaset dünyasının gündemine, hem de gündemin baş sıralarına, üstten (Türkiye hakim sınıfları cephesinden) ve dıştan ( ABD’deki, Paris, Londra ve Brüksel’deki siyaset-ideoloji üretim merkezlerinden) sokulan önemli bir konu var: OSMANLICILIK!
Bu merkezlerden estirilen rüzgarlara göre, ta 19.yy biterken ömrünü tamamlayıp çürüyen, kokuşan ve bu yüzyılın başında cesedi Kemalist Cumhuriyetçilerce kaldırılan Osmanlı düzeni aslında, özgür düşünce ortamı, kültürel çoğulculuk ve hatta (sıkı durun) demokrasi bakımında bir cennetmiş! Bu yüzyılın başında cesedini kaldırdığı düzenin çürüme ve dağılma akıbetiyle yüzyılın sonunda kendisi karşılaşan Kemalist Cumhuriyet’in “Çağdaş” (çağı yakalayan) alternatifi olan düzen, (2.Cumhuriyet) için “Çoğulculuk”, “Özgürlükçülük”, “Demokratiklik” modeli olacakmış, Gerçekler böyle mi? Gerçekten de Osmanlı bir hoşgörü, özgür düşünce cenneti miydi?
OSMANLI’DA KARŞI DÜŞÜNCE’de bu soruların yanıtlarını bulacaksınız…