Hayat koskocaman bir tiyatro…Durduğumuz yer sahne…Ve hepimiz birer oyuncuyuz aslında. Allah’ın bize çizdiği kader çizgisinde hepimiz bu dünyada bir senaryo yazar ve tercihlerimiz doğrultusunda hareket ederiz. Hayallerimiz, beklentilerimiz, umutlarımız bizi ayakta tutar. Sevdiğimiz insanlara olan ilgimiz bizi birbirimize bağlar.“Ah! Nerede o eski günler!” dediğimiz zamanlarda birbirimize olan sevgimizi, özlemimizi daha iyi anlar ve günden güne değiştiğimizi o an fark ederiz. Dostlarla bir araya geldiğimizde hep eski günleri yâd ederiz. Geçmişe geri dönemeyeceğimizi bile bile hâlâ geçmişte yaşamaya ve hayaller kurmaya devam ederiz.Geçmişte yapamadığımız şeyler için derin pişmanlıklar hisseder, hayatı hep keşkelerle sürdürürüz. İşte bu yüzden hayat, yapmak isteyip yapamadığımız şeylerin pişmanlıklarıyla doludur. Son nefesimizi verirken bile hep yapamadığımız şeylerin pişmanlıklarıyla veda ederiz hayata. Hayat boyu ne istek biter ne de pişmanlık…Bu yüzden yaşadığımız anın farkına varmalı, hayatın tadını çıkarmalıyız. Sevdiğimiz insanlara sevdiğimizi söylemekten çekinmemeliyiz. Hayatta sevmekten daha güzel bir duygu yoktur. Yunus Emre’nin de dediği gibi “Sevelim, sevilelim. Dünya kimseye kalmaz.”Her insan bir defter barındırır içinde ve bu defter zamanla bir kitaba dönüşür.Bu kitap da böyle bir defterden yola çıkarak yazıldı. Umarım bu kitap vesilesiyle siz de hayatta kendinize yeni bir sahne bulursunuz. Bu tiyatronun en mutlu sahnesinde buluşmak dileğiyle…