"Sapasağlam adımımı attığım o caddeden bir çürük olarak çıkmayı sanki ben mi istedim? O patlama ezkaza beni öldürmedi diye ben mi suçlu oluyordum yani?Niçin benle bir alıp veremedikleri vardı?O ölülerin kefaretlerini hayatım boyunca ben mi ödeyecektim?” Bu sayfaların sahibi kanlar içerisinde durmadan ağlayıp can çekişenleri, kopan bacağının nerede olduğunu, yanında yatan, çoktan ölmüş olan anne ve babasına soranları gördü.Onlar çaresizdiler ve ölüm kokusunun hükümranlığına çoktan boyun eğmiştiler. Sahi, yaşayanlar bilir mi ölüm kokusunu? Bilemezler, çünkü bu koku, ölülere ve ölümün kıyısından son anda dönenlere mahsustur. Ölüm kokusu; barut ve tinere bulanmış çiğ et gibi kokar ve Zülküf Hidar, o kokuyu bir kere içine çekmiş olmasına rağmen hiç unutamaz. O kokuyu hatırladığı vakitler ağlar. Düşkünler Yurdu'ndaki küçücük yatağına siner ve o kokuyu unutmak için elinden geleni yapar, fakat biliyordur ki o koku ölünceye kadar peşini bırakmayacaktır, çünkü kurtuluş yoktur.
Kitap daha ilk sayfasında okuru içine alan güçlü bir ifade gücünü barındırıyor. Yazar, birinci tekil şahıs anlatımını çok iyi kullanıyor. Cümleler akıcı bir şekilde ilerliyor. Kitabın baş karakteri ilginç bir kişilik sergiliyor. O nedenle merak ögesini sürekli ayakta tutan bir atmosfer oluşmuş. “Kaybeden” bir karakterin ruhsal dünyasını çok etkili bir tarzda yansıtan ilgi çekici bir çalışma.
Hıdır Berkay Uğur’un Ruhu Prangalı Adam adlı eserini az önce bitirdim. Esas oğlan ne kadar zavallı, karamsar, ezik görünse de hepimizden izler taşıyor. Kendini yarı tanrı görenlerin bile zihninden geçenleri aktardığı eserinde sizi savunma mekanizmasının yavaş çalıştığı hatta çalışmadığı bir anda yakalarsa, aşağı çekeceğine emin olduğum bir tat bıraktı dimağımın derinliklerinde.
Kalemine sağlık…
Kitap Yorumları - (2 Yorum)
Kitap daha ilk sayfasında okuru içine alan güçlü bir ifade gücünü barındırıyor. Yazar, birinci tekil şahıs anlatımını çok iyi kullanıyor. Cümleler akıcı bir şekilde ilerliyor. Kitabın baş karakteri ilginç bir kişilik sergiliyor. O nedenle merak ögesini sürekli ayakta tutan bir atmosfer oluşmuş. “Kaybeden” bir karakterin ruhsal dünyasını çok etkili bir tarzda yansıtan ilgi çekici bir çalışma.
Hıdır Berkay Uğur’un Ruhu Prangalı Adam adlı eserini az önce bitirdim. Esas oğlan ne kadar zavallı, karamsar, ezik görünse de hepimizden izler taşıyor. Kendini yarı tanrı görenlerin bile zihninden geçenleri aktardığı eserinde sizi savunma mekanizmasının yavaş çalıştığı hatta çalışmadığı bir anda yakalarsa, aşağı çekeceğine emin olduğum bir tat bıraktı dimağımın derinliklerinde.
Kalemine sağlık…