Risaletü’s-Sürūr ve’l-Ferah Tercümesi 19. Yüzyıl ortalarında Şeyhzade Muhammed Es‘ad tarafından Türkçeye kazandırılmıştır. Eserin müellifi Saçaklı-zade Muhammed el-Mar‘aşî’dir. Türkçe konuşan bir İslam âlimi olmasına rağmen eserlerini devrin ilim dili olan Arapça ile te’lif etmiştir. Kelam-aka’id ilmine ait olan bir konuyu içeren eser, altı bölümden oluşmaktadır. Tartışmacı bir üslupla kaleme alınmış ve daha çok İslam âlimlerinin üzerinde söz söylediği Hz. Peygamberin ana-babasının nübüvvetten önce vefat etmelerinden dolayı nasıl haşr olunacakları konusundaki bir ihtilaf üzerinde durmaktadır.Bizce 18. Yüzyıl Osmanlı ilim hayatında bu eserde de görüldüğü gibi ilmi esaslara dayalı nitelikli eleştiri metinlerinin hem genel okur hem de Osmanlı araştırmacılarının dikkatlerine sunulmasında fayda vardır.19. Yüzyılda Türkçeye tercüme edilen eser, Türkçeye tercüme tekniği açısından da çeviri bilimiyle uğraşan bilim adamlarının dikkatini çekebilir. Lehçe içi aktarım açısından tarihi döneme ait bir metnin günümüze aktarılması bakımından da eser incelenebilir niteliktedir.